Page 66 - Periodiko_23-24_for_web
P. 66

Τα  όργανα  της  βίας  δεν  έφυγαν  ακόμα.
                                                                    Ο ελεύθερος σταθμός μεταδίδει:
                                                                    «Εδώ Κύπρος, εδώ Κύπρος …
                                                                    Μη με λησμονείς, αδελφέ, καθώς θα
                                                                    ρίχνεις τα γαρύφαλλά σου σήμερα
                                                                    στη μνήμη του Πολυτεχνείου».
                                                                    Σήμερα  ο  χώρος  του  Πολυτεχνείου  είναι
                                                                    τόπος ευλαβούς προσκυνήματος και από-
                                                                    τισης φόρου τιμής στους ήρωες φοιτητές
                                                                    της  ελευθερίας  και  της  δημοκρατίας!  Τα
                                                                    μηνύματα και τα διδάγματα της εξέγερσης
                                                                    των φοιτητών του Πολυτεχνείου είναι ση-
                          Σε αυτή τη φωνή του ποιητή υπάκουσαν οι   μαντικά, σπουδαία και διαχρονικά. Πάνω
                          αγωνιστές νέοι και νέες της γενιάς του Πο-  απ’ όλα, το έπος του Πολυτεχνείου μας δι-
                          λυτεχνείου και ανέβηκαν στο πεζοδρόμιο    δάσκει ότι δεν υπάρχει πολυτιμότερο αγα-
                          και έπαιξαν τον άνθρωπο.                  θό στον άνθρωπο από την ελευθερία! Η δι-
                          Μαθητές  και  μαθήτριες  της  Σχολής  μας  κτατορία μόνο κακά και συμφορές μπορεί
                          παρουσίασαν  ένα  πλούσιο  λογοτεχνικό
                          και καλλιτεχνικό αφιέρωμα, πλαισιωμένο
                          με αφηγήσεις, ποιήματα, δραματοποιημέ-
                          νες σκηνές, χορούς και τραγούδια. Έγιναν
                          για  λίγο  φοιτητές  και  έδωσαν  ξανά  τον
                          όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς,
                          της  δημοκρατίας,  τον  όρκο  του  ονείρου
                          και της πράξης. Έγραψαν στον «τοίχο» τη
                          βροντερή  φωνή  τους,  ύψωσαν  πανό  και
                          πλακάτ  με  συνθήματα  και  μετέδωσαν  το
                          αγωνιστικό πνεύμα «των ωραίων έφηβων,
                          των  νέων  με  τ’  ανοιχτά  πουκάμισα  που  να επιφέρει σε μια χώρα και σ’ έναν λαό.
                          τους  έλεγαν  αλήτες»,  με  τις  ψυχές  τους  Επομένως,  χρέος  και  καθήκον  όλων  μας
                          ελεύθερες να φτερουγίζουν σε κάθε γωνιά  είναι να καλλιεργούμε ακατάπαυστα αυτά
                          της γης, καλώντας σε αντίσταση για ελευ-  τα  ιδεώδη  της  ελευθερίας,  της  δικαιοσύ-
                          θερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη».        νης και της δημοκρατίας!

         64
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71